Παναθηναϊκός - Αιγάλεω 103-77

Οταν μία ομάδα χωρίς να γκαζώσει ιδιαίτερα πετυχαίνει 103 πόντους και δέχεται 77 απο μία αξιόμαχη ομάδα, οταν οι παίκτες της μοιράζονται τις πρωτοβουλίες και ξέρουν ο ένας τον άλλο με κλειστά μάτια, οταν τα ατομικά προσόντα των παικτών ξεπερνούν τα όποια λάθη γίνονται, τότε μιλάμε για τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ.
Αυτη η ομάδα σε κάνει να αναρωτιέσαι αν ειναι ικανή για το καλύτερο που υπάρχει και σε κάνει να αμφιβάλλεις γι αυτό οταν κάνει χαζά λάθη.
Αυτη η ομάδα εχει ακόμα πολλά να δώσει στην επόμενη διετία, και απο εκει και πέρα πρέπει να ανανεωθεί. Λογικό.
Ηδη ο Πέκοβιτς ειναι παίκτης φρέσκος που δείχνει οτι μπορούν να βασιστούν σε αυτόν, ο Σάκοτα ξανακερδήθηκε, ο Κέτσμαν το παλεύει, ο Περπέρογλου ειναι λες και πάιζει 7 χρόνια στην ομάδα και ο Νίκολας οταν βρίσκει τον εαυτό του ειναι λύση στο μακρινό σουτ.
Μόνο ο Φώτσης με προβληματίζει ελαφρά γιατι ενω ειναι τεράστιος παίκτης εχει μεταπτώσεις στην επίθεση ενω στην άμυνα ειναι σταθερά καλός. Σημερα ειχε 0 πόντους.
Το Αιγάλεω με εξέπληξε με την δυνατή front line του και το παιχνίδι του McGrath ηταν πάρα πολυ καλό, και όλη η ομάδα το πάλεψε. Την αδικεί το φόρτωμα με 103.