Πάμε Μουντιάλ !!!

Καλα, δεν το πιστεύω.
Κάναμε τα εύκολα, δύσκολα και τελευταία ωρα πήραμε παλληκαρίσια πρόκριση σε μπαράζ, νικώντας την Ουκρανία εκει μεσα με 0-1 στη ρεβάνς του άψυχου 0-0.

Δεν ειχα γράψει κατι, βαριόμουν κιόλας, έτρεχα και με άλλα, μα να που τωρα αυτο το ευχάριστο νέο δίνει κάποια χαμόγελα στους Ελληνες.
Ο Ρεχάγκελ έκλεισε 100 ματς με την εθνική Ελλάδας και το γιόρτασε με πρόκριση σε Μουντιάλ !
Αυτά ειναι !
Φαντάσου να το κερδίσει κιόλας το Μουντιάλ -λέμε τώρα- τι εχει να γίνει.
Για χρόνια θα μιλάνε γι αυτόν.
Εντάξει ώπα, οκ να μην το παρακάνω, δεν ήμουν ποτέ προσωπολάτρης ετσι απλά.
Δεν θα γίνω τώρα.
Μας έβγαλε την ψυχή ο μπαρμπα Οττο αλλα αντε χαλάλι, μια χαρά τα κατάφερε η ομάδα του και μου φερε προσωρινά μνήμες απο τον Γιαννακόπουλο, τον Βρύζα, Δέλλα, Ντέμη, και κείνα τα ματς του Euro2004 αν και δεν υπάρχει σύγκριση σωστή.
Τέτοια ωρα, τέτοια λόγια, ο ενθουσιασμός ειναι μεγάλος.

Ομως καλύτερα να ρωτήσουν τον Ομπράντοβιτς πώς να διαχειριστούν τη χαρά μιας κατάκτησης. Τα κεφάλια κάτω και δουλειά ! Δεν τέλειωσε τίποτα ακόμη.
Χρωστάμε καλές εμφανίσεις και νίκες και γκόλ για να ξεπλυθεί η ντροπή του θίασου του Αλκέτα το 1994 στις ΗΠΑ.

Σεμνά και ταπεινά για να μη πάθουμε πάλι πλάκες.
Να 'χουν την υγεία τους τα παιδιά να παίξουν, ο Τζόρβας, ο Σαλπιγγίδης, ο Γκέκας, ο Κατσουράνης, ο Μώρας, ο Νίνης, ο Τοροσίδης, ο Σαμαράς όλοι !
Θα θελα να ειμαι ο Δέλλας τώρα, ή ο Μπασινάς, η εστω, κάποιος φροντιστής της ομάδας του 2004.
Απολαυστικά σε εναν καναπέ να έρχονται στο νού μου στιγμές θριάμβων τότε και να ονειρεύομαι νέες τέτοιες στιγμές, ξέροντας όμως πόσο δύσκολη ειναι η διαδρομή ως να φτάσει μια ομάδα ψηλά, να κρατηθεί σε ψηλό επίπεδο και να αποδίδει αξιοπρεπές θέαμα μαζι με ουσία με πάθος, με μέταλλο.

Το εύχομαι λοιπόν, και τ' ονειρεύομαι, να πάνε εκει και να πετύχουν.
Ραντεβού στη νότια Αφρική το 2010 !