Και τώρα η Αργεντινή !

Εφτασε η ώρα του περίφημου χιαστί αγώνα.
Η Εθνική ομάδα Μπάσκετ καλείται να νικήσει για να παίξει για μετάλλιο.
Η αναμέτρηση θα ειναι μια ας πούμε "μονομαχία" του Τζινόμπιλι με τον Σπανούλη.
Θα ειναι ενα στοίχημα για μας αν θα τους κάνουμε να αποδιοργανωθούν, να κάνουν λάθη και φάουλ.
Φάουλ κάνουν ετσι κι αλλιώς πολλά οι Αργεντίνοι και δεν εχουν παίκτες για ξόδεμα αφου αγωνίζονται 6-7 βασικοί σε ολα τα ματς.
Αντίθετα οι δικοί μας έχουν αγωνιστεί όλοι ισάξια.
Αν πάω σε ατομική κριτική για τον καθένα, θα έλεγα εν συντομία οτι περίμενα ή ήθελα περισσότερη παραγωγή απο τους Τσαρτσαρή, Σχορτσανίτη και λίγο καλύτερα απο τους Φώτση, Διαμαντίδη. Κατα τα άλλα τα παιδιά πάνε μιά χαρά.
Ενέργεια χρειάζονται, ψυχολογία καλή και αυτοπεποίθηση που δεν τους λείπει μεν, αλλα πρέπει να τονωθεί κι άλλο. Να μην φοβούνται.
Οι ψηλοί θα έχουν πολλή δουλειά κι οι κοντοί θα τρέξουν για κλέψιμο και ελεύθερο σούτ.
Δεν πρέπει να βασιστούμε στα τρίποντα αφου ως τώρα βάζουμε μόλις 1 στα 3.
Αμυνα σε όλο το γήπεδο με διαστήματα εναλλαγής για ξεκούραση. Δεν βγαίνει όλο το ματς με πιεστικό μαν του μαν. Θέλουμε καλά ρημπάουντ και πολλή κυκλοφορία μπάλλας.
Οχι βιασύνες. Το σκόρ θα πάει τους 83 πόντους θέλουμε-δε-θέλουμε.
Τόσο εμεις όσο και αυτοί ειμαστε ομάδες των 85 πόντων ανα ματς, των 36-38 ρημπάουντς και με την ίδια σχεδόν επίδοση σε ασσίστς και κλεψίματα.

Ενα άλλο στοιχείο είναι οτι ελάχιστα ματς τελείωσαν με διαφορές κάτω των 10 πόντων, αλλα αυτο εδω θα κριθεί πιστεύω στον πόντο. Ο χαρακτήρας και των δύο ομάδων ειναι τέτοιος που δεν θα αφήσει καμμία την άλλη να ξεφύγει στο σκορ πολύ.
Βλέπω τον Γιαννάκη να αλλάζει συνεχώς παίκτες. Το ίδιο και ο άλλος, μόνο που ο άλλος δεν εχει 12 καλές επιλογές. Ομως καλύτερα να μην ποντάρουμε σε αυτό.

Καλή επιτυχία.