Και ο Τελικός της Χρονιάς !

Το να δούμε ελληνική ομάδα σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό Τελικό πάντα με συγκινούσε πολύ.

Ηταν ενας τελικός Μεσογειακών Αγώνων το 1979 στο Σπλίτ της τότε Γιουγκοσλαβίας όπου η εθνική ομάδα Μπάσκετ νίκησε μεσα στο σπίτι της την κραταιά Γιουγκοσλαβία με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στη σύνθεσή της. Με μάγεψαν αυτές οι γαλάζιες φανέλες που φορούσαν και απορώ γιατι ποτέ απο τότε δεν ξαναφόρεσαν γαλάζιες.

Σήμερα, 30 χρόνια μετά, μια ελληνική ομάδα, ο Παναθηναϊκός, θα αντιμετωπίσει την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον τελικό της Euroleague με στόχο να κατακτήσει το τρόπαιο, να ειναι πρώτος στην Ευρώπη.
Ετσι κι αλλιώς διάκριση έφερε και μόνο με την συμμετοχή του στα τελικά. Εφτασε all the way που λένε στο χωριό μου. Στις καρδιές μας ειναι πρώτος κι ας ξέρουμε οτι οι διαφορές ανάμεσα στους πέντε πρώτους ειναι μικρές.
Η αντίπαλος φαντάζει μεγαθήριο με επτά συνεχόμενες συμμετοχές σε Final-4, μια σκληρή ομάδα που θα τα δώσει όλα όπως και το 2007 τότε που έπαιζε σε αυτην ο Θ.Παπαλουκάς, ορκισμένος αντιπαναθηναϊκός ( σκασίλα μας ).
Στη ρεβάνς του τελικού της Αθήνας λοιπόν δύο χρόνια μετά το 93-91 και το τέταρτο ευρωπαϊκό τρόπαιο για τον Παναθηναϊκό, θα δούμε ενα μοναδικό παιχνίδι με αστέρες που το ταλέντο τους θα ξεχειλίσει στο παρκέ, σε πείσμα άλλων θεαμάτων, εγχώριων όπου ξεχειλίζει η βαρβαρότητα στις κερκίδες.
Πολυ χαρούμενος που θα εχω την ευκαιρία να δω και αυτον τον Τελικό, θα θυμηθώ τις εποχές που πρωτόπαιξα κι εγω μπάσκετ και μας χλεύαζαν τα παιδιά που έπαιζαν "μπάλλα". Τότε που το να πάει μια ελληνική ομάδα σε κάποιον ευρωπαϊκό τελικό ηταν όνειρο μαγικό.
Μόνο ο Παναθηναϊκός στο ποδόσφαιρο το ειχε καταφέρει και η ΑΕΚ στο μπάσκετ.
Και μετά ήρθε ο Γκάλης και ο Αρης και τα final4 και το Ευρωμπάσκετ'87 και μετά ο Πάσπαλιε, ο Βολκόφ, ο Βράνκοβιτς, ο Ντομινίκ, ο Τζόνσον, ο Μποντιρόγκα και άλλοι πόσοι !
Το ελληνικό μπάσκετ εχει μιά θέση στην κορυφή της Ευρώπης και ειναι σεβαστό σε όλο τον κόσμο, χάρη στην αγάπη για το άθλημα που μας ταιριάζει τόσο καλύτερα απο οποιοδήποτε άλλο.

Καλή επιτυχία στον Παναθηναϊκό μας !