Βαβούρα

Πολλή βαβούρα γίνεται κάθε φορά με τα διαιτητικά λάθη.
Το ποδόσφαιρό μας ειναι βαθιά δεμένο με την διαιτησία και το πώς αυτη επηρρεάζει τα αποτελέσματα σε βαθμό να τα αλλιώνει συχνά.
Τα τελευταία 15 χρόνια αυτο το έργο δεν εχει πάψει.
Περάσαμε απο την εποχή της συνδρομητικής τιβι στην εποχή των τηλεοπτικών μαραθώνιων με αναλύσεις επι αναλύσεων των φάσεων και κουβέντα να γίνεται, κυρίως για τις "μεγάλες ομάδες".
Περάσαμε μια εποχή παντοδυναμίας του Ολυμπιακού αμφισβητούμενης ελέω διαιτητικών κονσέρτων αλλα και πρωταθλημάτων κερδισμένων στα χαρτιά.
Ολο αυτο το διάστημα, ενα φωτεινό άστρο φώτισε τα πάντα το 2004 με την κατάκτηση ευρωπαϊκού απο την εθνική μας ομάδα και κανείς δεν περίμενε οτι μετέπειτα θα φώτιζε και την αθλητική μας γύμνια, φτώχεια και μιζέρια.
Τι κι αν αμοίφθηκαν τόσοι και τόσοι με ηγεμονικά συμβόλαια στα χρόνια αυτά ;
Τι κι αν αυτά τα ποσά θα έσωζαν την οικονομία της χώρας αν δίνονταν σε άλλους σκοπούς και όχι για τον Χ και Ψ ποδοσφαιριστή εκ λατινκής αμερικής που τελικά δεν απέδωσε ουτε το 1/20 απο το ποσό που ξοδεύτηκε γι αυτόν ;
Τι κι αν εργάστηκαν δεκάδες προπονητές στην Α' εθνική με φιλοδοξίες, όνειρα, που λατρεύτηκαν και σύντομα διώχτηκαν κακήν κακώς ;
Ακόμα μετά απο τόσα χρόνια ασχολούμαστε με τη διαιτησία.
Και οκ να ασχοληθείς λιγάκι ειναι εντάξει, υγιές.
Μα βλέπεις οτι τσακώνονται οι φίλοι ομάδων για το αν ηταν πέναλτι ή δεν ηταν και αν το δικό τους ηταν πιό πέναλτι απο του άλλου καιο τάδε διαιτητής ευνόησε τον ενα ή τον άλλον.
Εδω ειναι άλλο ενα λάθος που κάνουμε.
Λέμε τον διαιτητή με το όνομά του, ο Κάκος, ο Μποροβήλος κλπ.
Οταν μας γράφει τροχονόμος για παράβαση τον λέμε με το όνομά του ; Δε νομίζω.
Λέμε "ο τροχονόμος", "ο μπάτσος" κλπ
Ο διαιτητής πρέπει να ειναι σωστός και να μην τον αγγίζει καμμία υποψία, να μην ασχολούμαστε με αυτόν και να μην κάνουμε ολόκληρες συζητήσεις για τον κουμπάρο του Βασσάρα και τον ενα και τον άλλο ονομαστικά.
Ο αθλητισμός ειναι χαρά, διασκέδαση, και όχι πόλεμος και γκρίνια.
Φαίνεται οτι δεν θέλει το ποδόσφαιρό μας να διδαχθεί απο το μπάσκετ μας που εχει κάνει άλματα παγκοσμίου επιπέδου και βρίσκεται και Νο. 4 στην παγκόσμια κατάταξη FIBA.
Εχει ακούσει κανείς τόσες πολλές συζητήσεις για τους διαιτητές στο μπάσκετ όσο στο ποδόσφαιρο ;
Ε λοιπόν ο λόγος που δεν πάω στα ποδοσφαιρικά γήπεδα ειναι αυτός.
Δεν θέλω να ακούω να βρίζουν τη μάνα του διαιτητή και των παικτών, θέλω να παρακολουθούν ποδόσφαιρο και όχι να νιώθουν εχθρό τον αντίπαλο και διάβολο τον διαιτητή.
Φαίνεται όμως οτι ειναι θέμα λαού.
Αν είμαστε σαν λαός σωστοί θα καταφέρναμε κι εκει καλύτερα πράγματα.