Τα θαύματα

Κάθε φορά που απαιτείται να υπερβούν εαυτόν οι παίκτες και η ομάδα, μιλάμε για ενα "θαύμα". Θαύματα στην εποχή μας ;

Πολλές φορές και μάλιστα ομάδες με πολυπληθείς φίλους, πάνε σε μιά ρεβάνς ευρωπαϊκού ματς ( κυρίως ) για να ανατρέψουν μια εντός έδρας ήττα απο τον πρώτο αγώνα ή σε άλλες περιπτώσεις το όνομα του ενός αντιπάλου κάνει τον άλλο να μιλάει για "θαύμα" προκειμένου να φέρει θετικό αποτέλεσμα.

Ομως αυτο που βλέπω δεν ειναι ούτε μαγικό ουτε υπερφυσικό και εξωγήινο.

Βλέπω στο γήπεδο ομάδες καλοδουλεμένες, φρέσκιες με όρεξη και προσηλωμένες στο να παίξουν ποδόσφαιρο και όχι κατι άλλο.

Ειδικά οι ελληνικές ομάδες με πολλούς φίλους όπως ο Παναθηναϊκός, δεν δικαιούται να μιλάει για "θαύμα" σε καμμία περίπτωση. Η ιστορία και το κύρος του συλλόγου δεν επιτρέπουν να πηγαίνεις σαν μικρός που περιμένει ενα ( θεόσταλτο ; ) θαύμα.

Επιβάλλει η ιστορία του συλλόγου να πάς σαν μεγάλος αλλα χωρίς την υπεροψία, αντίθετα με ηρεμία και με πραγματική πίστη στον στόχο. Πάς να παίξεις σαν ίσος προς ίσο, στα μάτια τον κοιτάς με εκτίμηση στην αξία του τον αντίπαλο και αυτός το ίδιο.

Θαύματα δεν υπάρχουν.