Στα μέτρα μας

Πόσοι πιστεύουν οτι οι επαγγελματικές μας ομάδες μπάσκετ και ποδοσφαίρου αντέχουν να ανταγωνιστούν τα οικονομικά μεγέθη των μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων ;
Πόσοι πιστεύουν οτι 22 εκ.ευρώ για εναν μόνο ποδοσφαιριστή ή 8 εκ.ευρώ για εναν παίκτη μπάσκετ αντανακλούν μια ελληνική κοινωνία που βρίσκεται με το ενα πόδι στην πτώχευση ;
(Να σκεφτεςί κανείς οτι ο Πλατινί ειχε ζητήσει να λογικευτούν οι προϋπολογισμοί των συλλόγων )
Πόσοι πιστεύουν οτι αυτό ειναι δίκαιο και πόσοι το πανηγυρίζουν οταν οι ίδιοι ειναι χρεωμένοι ή και άνεργοι, ή εργάζονται κάπου με 800 ευρω το μήνα ;
Πόσοι χαίρονται τρελά που ο λεφτάς αγόρασε παίκτες οταν οι ίδιοι δεν ξέρουν αν θα βγάλουν τον μήνα τους με τα χρήματα που παίρνουν ;
Πόσοι αν θες στο τέλος πιστεύουν οτι παρά τα τρελά έξοδα της ομάδας τους, δεν θα πανηγυρίσουν εναν τίτλο στην επόμενη χρονιά ;
Κι εγω ο ίδιος πάντα χαιρόμουν με τις καλές μεταγραφές, αλλα πάντα αναρωτιόμουν πού στο καλό βγάζουν νόμιμα τόσα λεφτά οι ιδιοκτήτες ομάδων ;
Πόσο κουλός ειμαι και δεν πήγα να κάνω την ίδια δουλειά και εγω ;
Αθλητικά σκεπτόμενος και με καθαρά φίλαθλο πνεύμα εύχομαι σε όλους επιτυχίες, μα κι αν δεν έρθουν, να ξέρουμε οτι πάμε σύμφωνα με τα μέτρα μας. Δεν ζητάω να πάρει triple crown η ομάδα μου αν δεν το αποδείξει μεσα στο γήπεδο οτι το αξίζει, δίκαι και καθαρά.
Πότε θα μάθουμε να έχουμε σωστό μέτρο ;
Δεν το βλέπω σύντομα.