Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Γυναικείο μπάσκετ. Γιατι δεν βλέπουμε ;

Γιατί ο κόσμος δε βλέπει γυναικείο μπάσκετ;
Aπο τις συντάκτριες του sportsquall Wombers

Ή για να είμαστε και πιο σωστοί, γιατί -στην Ελλάδα- ο κόσμος δε βλέπει γυναικείο μπάσκετ.

Συγχωρέστε με για τον διαχωρισμό, αλλά είναι αναγκαίος μιας και δυστυχώς έχουμε να κάνουμε με ακόμη ένα ατυχές ελληνικό φαινόμενο. Η απάντηση φοβάμαι είναι πολύ απλή και τόσο τετριμμένη, που μερικές φορές, από την συχνότητα με την οποία σκοντάφτουμε επάνω της, αναγκαζόμαστε να τη δούμε αφ’ υψηλού: Έλα μωρέ, πάλι για την παιδεία μας θα λέμε;

-Μη σταματήσετε να διαβάζετε το κείμενο αυτό, επειδή η λεξούλα ‘παιδεία’ μόλις σας πέταξε ένα σπυράκι ΝΑ, μετά συγχωρήσεως, στο μάγουλο και βιάζεστε να πάτε να το σπάσετε!-

Ναι, πάλι για την παιδεία μας θα λέμε και θα λέμε ξανά και ξανά, μέχρι να μη φτάνει που τα αυτιά μας τα έχουν σκεπάσει τα χέρια μας και που το πρόσωπο μας έχει σμιλευτεί με σπυριά απ’ την κληρονομημένη αλλεργία μας στην πραγματική αντιμετώπιση των προβλημάτων.

Δεν έχουμε αθλητική παιδεία (.) + (-) !

Δεν είναι λοιπόν ότι ο κόσμος στην Ελλάδα δε βλέπει γυναικείο μπάσκετ, αλλά ότι ο αναπτυσσόμενος λαός μας δεν παρακολουθεί ούτε βόλεϊ, ούτε πόλο, ούτε αντρικό μπάσκετ καλά- καλά. Δεν έχουμε μάθει τι σημαίνει φίλαθλος και τι δυνατότητες μας δίνει ο πραγματικός ορισμός της έννοιας αυτής. Δε γνωρίζουμε πώς να παρακολουθούμε ένα άθλημα και ποια πρέπει να είναι η στάση μας μέσα στους εν λόγω χώρους. Το πιο δημοφιλές σπορ εντός συνόρων είναι το ποδόσφαιρο, αλλά κι αυτό ακόμη μετράει ελάχιστους εξ’ ορισμού φιλάθλους.

Παρακάτω εδώ δεν θα προχωρήσω, γιατί είναι ιστορία γνωστή σε όλους, το πώς τα γήπεδα γεμίζουν από ανθρώπους που δεν τα γέμισαν από αγάπη και ενδιαφέρον, αλλά από ανάγκη προσωπικής έκφρασης όλων των καταπιεσμένων και άστοχων με τον περιβάλλον χώρο, συναισθημάτων τους.

Και για να έρθω στο ζουμί ξανά της υπόθεσης ορίστε και κάτι απ’ το ημερολόγιό μου…

Χθες παρακολούθησα τον αγώνα του Παναθηναϊκού για την Ευρωλίγκα, κόντρα στην Πρόκομ με μια φίλη (πρώην αθλήτρια του βόλεϊ) στο κλειστό του ΟΑΚΑ, όπου είχαν συγκεντρωθεί λίγοι οπαδοί της ομάδας, φαντάζομαι, κάποιοι από συνήθεια και χόμπι (βλ.Θυρα13), μερικοί από πραγματικό ενδιαφέρον για τα μπασκετικά δρώμενα και ελάχιστοι τυχαίοι, που θεώρησαν πως θα ήταν μια καλή ιδέα να γεμίσουν το βράδυ μιας άχαρης Τετάρτης με λίγο άρτο και θέαμα. Προσωπικά βρέθηκα εκεί, γιατί και άρτο με ολίγον θέαμα γούσταρα, αλλά και μια γερή μπασκετική δόση από μια ομάδα γεμάτη διάνοιες (προσοχή είμαι γαύρος, αλλά το καλό να λέγεται).

Ρώτησα λοιπόν την φίλη αν της αρέσει να παρακολουθεί γυναικείο μπάσκετ, μιας και με το αντρικό τα πήγαινε μια χαρά. Μου απάντησε θετικά και επέμεινα ρωτώντας την, γιατί, μπας και βγάλω κάνα λαβράκι.

Επειδή μου αρέσει το μπάσκετ, απάντησε πολύ απλά και καλά έκανε, γιατί σε αυτή την απάντηση κρύβεται όλη η αλήθεια. Από εκεί προκύπτει και η εξής μαθηματική πράξη >

  • αν σου αρέσει το μπάσκετ, σου αρέσει και το γυναικείο και το αντρικό και το παιδικό και το ερασιτεχνικό!
  • Αν σου αρέσει το μπάσκετ θες να το παρακολουθείς παντού, είτε αυτοί που παίζουν είναι άσπροι, είτε είναι κίτρινοι ή και πορτοκαλί με ροζ βούλες.
  • If you like what it’s in the game, μένεις ως και το τελευταίο λεπτό στο γήπεδο, ακόμα κι αν το αποτέλεσμα είναι προκαθορισμένο και δε φεύγεις πριν χειροκροτήσεις, έστω για τον άρτο και το θέαμα που έλαβες! Είναι απλή ευγένεια, είναι απλοί τρόποι καλής συμπεριφοράς, είναι τέλος, ένδειξη παιδείας.

Άρα :

γιατί -στην Ελλάδα- ,ο κόσμος δε βλέπει γυναικείο μπάσκετ;;

  • Γιατί εδώ στο Γκρίχενλαντ, ο κόσμος ΔΕΝ ξέρει ΠΩΣ να δει μπάσκετ!


Παρακάτω ακολουθεί μια μίνι σύγκριση δύο ομάδων. Της ομάδας μπάσκετ αντρών του Παναθηναϊκού (1οι αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα) και της ομάδας γυναικών του Αθηναϊκού (1ες αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα)

Αθηναϊκός Παναθηναϊκός άντρες γυναίκες

12 παιχνίδια 12 παιχνίδια

945 πόντοι 1075 πόντοι +130 πόντοι

70% βολές 76% βολές + 6% βολές

53% δίποντα 64% δίποντα +11% δίποντα

33% τρίποντα 43% τρίποντα +10% τρίποντα

349/737 (47%)ε.επ. 382/671 (57%)ευστ. Επιθ. +10% πιο εύστοχοι +66 επιθ.

463 ριμπάουντ 390 ριμπάουντ +73 ριμπ.

189 λάθη 148 λάθη +41 λάθη

179 ασίστ 190 ασίστ +11 ασίστ

127 κλεψίματα 90 κλεψίματα +37 κλεψ.

17 κοψίματα 33 κοψίματα +16 κοψίματα

75/104 αιφν.(72%) 65/87 αιφν. (75%) +3% πετ.αιφν. +17 αιφν.

0 τεχνικές 3 τεχνικές +3 τεχνικές

Συμπεράσματα:

- Οι άντρες σκοράρουν 11 πόντους παραπάνω ανά αγώνα και είναι κατά 10% πιο εύστοχοι απ’ ότι οι γυναίκες (το ποσοστό αυτό φτάνει μόλις το 6% από τη γραμμή των ελευθέρων βολών)

- Οι γυναίκες επιτίθενται περισσότερο (5 φορές επιπλέον ανά παιχνίδι μ.ο.) και υποπίπτουν σε 3 παραπάνω λάθη από τους άντρες

- Οι άντρες είναι κατά 0,8 φορές πιο ομαδικοί από τις γυναίκες, καθώς σε αυτό τον αριθμό αντιστοιχούν οι επιπλέον ασίστ τους

- Οι γυναίκες κλέβουν 2,8 φορές περισσότερο την μπάλα, απ’ όσο οι άντρες και οι άντρες κόβουν τον αντίπαλο τους στον αέρα 1,2 φορές περισσότερες απ’ τις αντίστοιχες των γυναικών

- Ακόμη το παιχνίδι των γυναικών περιλαμβάνει 1,3 παραπάνω αιφνιδιασμούς, που όμως έχει κατά 3% λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας από εκείνους των αντρών.

Τα νούμερα που προκύπτουν μας οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα, ότι στατιστικά οι γυναίκες με τους άντρες δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Και η στατιστική ανάλυση των παιχνιδιών, όλοι γνωρίζουμε ότι λέει παραπάνω απ’ τη μισή αλήθεια για την ποιότητά τους. Η υπόλοιπη αλήθεια που λείπει είναι εκείνη του θεάματος.

Το θέαμα στο μπάσκετ δεν είναι τίποτα άλλο από τα καρφώματα και οι περίτεχνες πάσες που κάνουν τον αντίπαλό σου να μοιάζει χαζός. Μέγα λάθος της αθλητικής μας φιλοσοφίας: να κοιτάμε την χαζομάρα του άλλου κι όχι την ομαδική δουλειά που στρώνει το έδαφος για την εμφάνιση ενός ευφυούς, στην προκειμένη περίπτωση, πασέρ.

Είναι αυτό που λέμε ότι κοιτάμε το δέντρο και όχι το δάσος..

Και για να μην αφήνουμε αναπάντητες υπόνοιες, ο Γκάλης είχε πει, αυτό που πολλοί αναμασάμε, αλλά δε δείχνουμε να το καταλαβαίνουμε, ότι και το κάρφωμα 2πόντοι είναι! Δύο πόντοι είναι και η θεαματική ασίστ (άντε τρεις!). Αρκεί να ξέρεις τι ζητάς.. Για εμένα, που το μπάσκετ είναι από τις μεγαλύτερες αγάπες μου, θέαμα είναι όταν η μπάλα μπαίνει στο καλάθι από χέρια που δεν έχουν ‘τεμπελιάσει’. Κάντε μετάφραση και βγάλτε τα συμπεράσματα μόνοι σας.

4 σχόλια:

tzonakos είπε...

Ατυχήσαμε και απο απόψε ο Παναθηναϊκός δεν ειναι πρώτος πια στο πρωτάθλημα ανδρών.
Δεν πειράζει όμως, η ουσία παραμένει.

Με βρίσκει σύμφωνο 100% το άρθρο κυρίως στο θέμα φίλαθλος.
Ενα σύνθημα συτού του μπλογκ που θέλω να περάσω στον κόσμο ειναι ακριβώς αυτό : Να ειμαστε φίλαθλοι.

Μετά πάμε στο μπάσκετ, αν αγαπάω το μπάσκετ -και το αγαπάω πολύ- βλέπω όλα τα μπάσκετ, οχι μόνο την ομάδα μου αλλα και άλλες, και μικρότερες, και γυναίκες και έφηβους και ακόμα και αγώνες βετεράνων. Χρόνο να ειχα να τα βλέπω όλα μόνο.

Στο Ελλαδιστάν ο αθλητισμός εχει μπερδευτεί απο τον φανατισμό.
Το γήπεδο με τις φωνές και μάλλον και νε τις βρισιές.
Οι γυναίκες δε, αντιμετωπίζονται ως .. .περίπου φιλανθρωπικού είδους αθλητική ενασχόληση.
Κι όμως ειναι θαυμαστό το πόσα μπορούν να κάνουν γυναίκες αλλα μάλλον η πολλή τεστοστερόνη πολλών ανδρών δεν τους αφήνει να παραδεχτούν οτι σε μερικά πράγματα ισως ειναι ανώτερες των ανδρών.

Ενα βασικό θέμα ειναι οι ώρες των αγώνων γυναικών και η προώθηση τους.
Οι μεν ώρες ειναι κάπως ακατάλληλες για τον Ελληνα που άλλα κάνει στις 12.00 το μεσημέρι ή δεν πάει σε γηπεδάκια αλλα μόνο στα μεγαθήρια γήπεδα και μόνο αν υπάρχει δυνατός αντίπαλος της ομάδας του.
Η δε προώθηση των γυναικείων αγώνων ειναι εως ανύπαρκτη.
Πάρτε μια αθλητική φυλλάδα.
Στις γυναίκες αφιερώνεται μιά σελίδα αντε δύο.
Το 80% της φυλλάδας αφορά το ποδόσφαιρο, το ανδρικό για την ακρίβεια, γιατι υπάρχει και γυναικείο, μην ξεχνιόμαστε.

Πώς θα μάθει ο κόσμος οτι η γυναικεία ομάδα της γειτονιάς τους εστω, εχει εναν αγώνα σήμερα και να πάνε να δούν ;

Εξαιρετικό θέμα, απο τα καλύτερα που εχουν ανέβει ποτέ και οχι μόνο αθλητικό, αφορά όλους μας.

marianaonice είπε...

Έχεις δίκιο τζονάκο!
Ο γυναικείος αθλητισμός δεν βοηθιέται καθόλου από κανένα παράγοντα!
Εδώ δεν ξέρουμε καν αν έχει γυναικεία ομάδα η γειτονιά μας...
Πολύ ωραίο άρθρο πράγματι!

Ανώνυμος είπε...

από τα καλύτερα θέματα που έχω διαβάσει... Μπράβο wombers!!
εύστοχο, κατανοητό..κ πολύ αληθινό!
keep writing!

Ανώνυμος είπε...

Εισαι σιγουρη για τα ποσοστα του Αθηναικου; Γιατι την 12η αγωνιστικη ειχε αλλα νουμερα. Επισης μετρησες και τον αγωνα με την Καστορια που δεν παιξανε; Διότι τοτε για 12 παχνιδια θα επρεπε να δεις την 13η αγωνιστικη. Το θεμα παντως ειναι καταπληκτικο.
"Ptolemaidaras"

Φίλαθλος είναι άλλο. Μην το μπερδεύεις με τον οπαδό.