Ευρωμπάσκετ 2009

Θα μποροούσα να γράψω ενα κατεβατό πράματα γι αυτη την εθνική ομάδα μπάσκετ.
Ας κρατήσουμε τα πιο σημαντικά :
Εφτασε στους 4 της Ευρώπης παίζοντας ημιτελικό με την Ισπανία που πάλι μας κέρδισε.
Ξεκίνησε με τον Καζλάουσκας, με ελλέιψεις σε παλαιούς καλούς παίκτες και με νέα πρόσωπα τους 20χρονους Κουφό και Καλάθη, τον Καϊμακόγλου και τον 31χρονο Καλαμπόκη.
Παραλίγο να ειχε μαζι και τον 19χρονο Παπανικολάου.
Με διέψευσε ο Καζλάουσκας αφού κάτι πρόλαβε να πετύχει θέλοντας να προσθέσει ταχύτητα και ευελιξία. Με τις εμφανίσεις της ομάδας φάνηκε να είμαστε σε καλό δρόμο αλλα και αναπολήσαμε τις εποχές του "βάλ'το αγόρι μου" ειδικά οταν με την Γαλλία χάσαμε για πρώτη φορά μετά απο 23 χρόνια με σούτ στην εκπνοή ενω φωνάζαμε "χάσ'το αγόρι μου".
Αυτο που αποδείχτηκε οτι έλειπε ηταν παίκτες με ταλέντο επιπέδου και είδους Γκασόλ κι ακόμα και ενας - δύο παίκτες σαν τα Γαλλάκια που πηδούσαν ως το ταβάνι.
Δεν λέω οτι ηταν κακές επιλογές οι παίκτες.
Αλλα πολλοί δεν ειχαν παίξει μαζι ποτέ. Μόνο ο Περπέρογλου με Σπανούλη και αντε και λιγο ο Μπουρούσης με Σόφο. Και πάλι, όλοι μαζι ειχαν παίξει μόνο στις προπονήσεις και σε 10 φιλικά παιχνίδια.
Σε αυτές τις διοργανώσεις πρέπει να ξέρουμε οτι παίζει ρόλο και η τύχη, μιά τύχη που έφερε την Σερβία στον σημερινό Τελικό χωρίς κανείς να το ειχε προβλέψει αυτό.
Ολες οι αλλες ομάδες παίζουν κανονικό ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Η Ισπανία όχι. Αυτη παίζει το επόμενο ευρωπαϊκό μπάσκετ δημιουργώντας νέα σχολή για τους επόμενους παίκτες της αφου οι σημερινοί θα σταματήσουν σε λιγο καιρό, ισως 2-3 χρόνια. Ταλέντο πολύ, δεμένη ομάδα και άλλη μία τύχη, να εχουν καλή χημεία μεταξύ τους.
Σε εμάς τι χημεία να εχει ο Πρίντεζης με τον Καλαμπόκη πχ και ο Κουφός με τον Σχορτσιανίτη ; Δεν φταίνε τα παιδιά, αυτο ειναι κάτι που καλλιεργείται με τον καιρό και δεν αγοράζεται. Αλλωστε μιά ανανέωση έπρεπε κάποτε να γίνει και δεν δέχομαι οτι ο Καλαμπόκης ειναι 31 και δεν ειναι ανανέωση αυτό.
Αν ήμουν προπονητής θα καλούσα ακόμα κι εναν σαραντάρη αν ηταν καλός.
Ειμαι περήφανος για το ελληνικό μπάσκετ.
Μου έδωσε πάλι χαρά, αγωνία και ενδιαφέρον, ελπίδα οτι έχουμε ελληνες παίκτες και δεν θα πάθουμε αυτο που εχει πάθει το ποδόσφαιρο με την πλημμύρα βραζιλιάνων και άλλων.
Πριν απο αυτην την εθνική ηταν το καλοκαίρι η εθνική Εφήβων καταπληκτική στην Νέα Ζηλανδία και μετά η ίδια σχεδόν εθνική με μικρές αλλαγές, ως Νέων πια, στην Ρόδο.
Χορτάσαμε μπάσκετ φέτος, δεν μπορώ να πώ.
Ας θεωρηθεί επιτυχία η κατάληψη μιάς εκ των τεσσάρων πρώτων θέσεων στο Ευρωμπάσκετ που οδηγεί και στο επόμενο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα αυτο στην Τουρκία το 2010.
Το πετύχαμε κερδίζοντας στην Πολωνία, την ίδια την διοργανώτρια του επόμενου Μουντομπάσκετ.
Είδαμε καλό μπάσκετ, όπως είδαμε και οτι "κάτι" δεν ειχε αυτη η εθνική.
Εχει όμως μέλλον. Συγχαρητήρια σε όλους.