Πολλές φορές διαβάζουμε για κάποιον αθλητή που τραυματίστηκε.
Σήμερα που οι αθλητές ειναι επαγγελματίες, αυτο ισοδυναμεί ακόμα και με απώλεια της δουλειάς τους. Οσο και υγιής να επιστρέψει μετά, θα θέλει χρόνο προσαρμογής ωστε να επανέλθει στο επίπεδο που ήταν.
Πέρισι ήταν ο Ματσιγιάουσκας στο μπάσκετ του Ολυμπιακού, που έπαιξε μόνο στο τέλος.
Ηταν ο Γκονζάλες, ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, ο Πατσατζόγλου του Ολυμπιακού, ο Λεοντίου φέτος και καθε τόσο κάποιος τραυματίζεται άσχημα ωστε χάνει ακόμα και ολόκληρη τη σεζόν.
Δεν ξεχνάω περιπτώσεις όπως του Χρήστου Κωστή της ΑΕΚ που απο τραυματισμούς δεν μπόρεσε να παίξει την μπάλλα που μπορούσε και να βοηθήσει την ομάδα του.
Ο ΠΑΟΚ έχει μείνει χωρίς δεξί μπακ απο τραυματισμούς.
Τραυματισμοί όπως μηνίσκος, ρήξεις χιαστών, αχιλλείου, κατάγματα, αφήνουν αθλητές όχι μόνο εκτός αγώνων αλλα μερικες φορες και σακάτηδες για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Σκέφτομαι κάποιους προπονητές που οταν η ομάδα τους πετυχαίνει σπουδαία πράγματα, εκείνοι αυτο που έχουν να πούν είναι "να είμαστε καλά πρώτα" !
Πόσο δίκιο έχουν !
41 χρόνια στον ίδιο πάγκο: Ένας ξεχωριστός προπονητής σε μια διαφορετική
ομάδα
-
Κάπου στα δυτικά της Αφρικής βρίσκεται μια οριζόντια λωρίδα γης
περικυκλωμένη από τη Σενεγάλη. Αυτή είναι η Γκάμπια, μια από τις πιο φτωχές
χώρες του πλα...
Πριν από 1 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου