Ο Koτσιανικούλης, ο σκασμένος Diogo,oi διαιτητές κτλ

Mία ακομα αγωνιστική τελείωσε για το δύσμοιρο πρωτάθλημά μας.

Για μια ακόμα φορά τα συμπεράσματα διάφορων οπαδιστών δημοσιογραφίσκων ειναι τα ίδια όπως απο το 1997 και μετά όπου έγινε και εκεινη η τρικατάρατη φάση με το πέναλντι του Παππουτσέλη και στα μάτια ολων αποκτουσε την εξουσία ο "θειος"

Ο Ολυμπιακος ξέφυγε με 12 πόντους πλέον, διαφορά που φαντάζει δυσκολη στο να καλυφθεί και για πολλούς το πρωτάθλημα έχει ηδη τελειώσει.

Προσωπικη μου γνωμη ειναι οτι τιποτε δε τελειώνει εαν δεν ειναι και μαθηματικά αποδεδειγμένο.

Ο "γαυρεν" έχει ένα αρκετά δυσκολο πρόγραμμα με πολλούς εκτος έδρας αγωνες συν το γεγονος οτι συνεχίζει σε πρωτάθλημα και κύπελλο.
Αυτο βέβαια για τους υποστηριχτές της άποψης πως ο Θειος ελεγχει τη διαιτησία δε λέει και πολλά.

Αν υποθέσουμε λοιπόν οτι πράγματι ο Ολυμπιακος ευνοείτε απ τη διαιτησία.Η μάλλον όπως λένε οι περισσότεροι...σφυριζονται υπερ του αμφισβητούμενες φάσεις που δε θα δινόντουσαν υπερ άλλης ομάδας.

Υπάρχει μια παράμετρος που δε τις δινει κανεις σημασία.
Ο Ολυμπιακος φέτος παίζει ουσιαστικά με 6 παίχτες.

Παίχτες οι οποίοι όταν δε παίζουν η ομάδα θα χάσει βαθμους.

Τρανη αποδειξη η χθεσινη οπου μέσα σε 3 λεπτά ένας παίχτης κατάφερε και έκρινε ολο το ματς με το που μπηκε στον αγωνα.

Αραγε ποσο θα αντέξει μια ομάδα με 6 παίχτες?Ποσο θα τρέμει ο Βαλβέρδε μη του τραυματιστει ο ένας και μοναδικος αξιοπιστος επιθετικος ή το ένα και μοναδικο αξιοπιστο δεξι εξτρέμ που έχει??

Πόσο ακομα θα αντέξει ο Ντιογκο και ο Ντουντου σκασμένοι?

Απ την άλλη μεριά ο Παναθηναικος.

Η πληρέστερη ισως ομάδα φέτος απο αποψη μονάδων μιας που έχει σε κάθε θέση 2-3 παίχτες.
Που ομως της λείπει ενας μονο που θα έκανε και τη ζημιά.Ενα καθαρόαιμο σεντερ φορ, τυπου Κοβάσεβιτς.

Ο Παναθηναικος χθες, βάση του προπονητή του πάντα
"Έχασε δίκαια. Όχι γιατί ο Εργοτέλης ήταν καλύτερος, αλλά επειδή ως ομάδα δούλεψε περισσότερο και είχε καλύτερη νοοτροπία"

Μέγιστη μαγκιά για ένα προπονητή να παραδέχεται μονος του κάτι που η αθλητικη δημοσιογραφικη καφρίλα ηταν έτοιμη να κρύψει..

Η αλήθεια ειναι πως, εαν χθες το πέναλντι δινόταν στο 7 υπερ του ΠΑΟ, ισως ειχαμε μια επανάληψη του αγωνα με τον ΑΡΗ.

Το πέναλντι δε δωθηκε.Ο ΠΑΟ ξέρουμε οτι ειναι 10 φορές καλυτερος απ τον Εργοτέλη, αλλά χθες έχασε...οπως έχασε και στην έδρα του.

Μια φορά ειναι κάτι τυχαίο.Η δευτερη ομως σημαίνει ικανότητα.

Ο Παναθηναικος πάσχει απο αρρώστια την οποια ακομα δε μπορω να ονομάσω

Οσο και αν θεωρητικά ο Ολυμπιακος ευνοείτε (άσχετα αν τα σπασμένα ποδια των Μπελουτσι, Γκαλέτι, Ντιογκο κτλ, μαρτυρουν άλλα πράγματα), έχει να αντιμετωπισει μια ομάδα με 6 παίχτες και μια ΑΕΚ που έχει τα χάλια της.

Λαμβάνοντας υποψη οτι ο ΠΑΟΚ δεν έχει πάγκο, ο ΠΑΟ εαν δεν ειχε κάνει τοσες χαζές ηττες και ισοπαλίες, πιθανον να ηταν 7 βαθμους μπροστά απ τον Ολυμπιακο και φαβορι για το πρωτάθλημα...

Τέλος η διαιτησία.

Αποτελει τη καθημερινη συζήτηση ολων.
Ανικανοι ή πληρωμένοι??

Βλέποντας ένα παιχνιδι του Ολυμπιακου, σιγουρα θα δουμε οτι ευκολα ενας διαιτητής θα σφυριξει πέναλντι σε μια φάση που εμεις για να καταλάβουμε τι έχει γινει θα πρέπει να το δουμε 70 φορές.

Απ την άλλη, δε θα δωσει τις 3-4 κοκκινες κάρτες στους αντιπαλους παίχτες για τον τροπο που παίζουν τον Ολυμπιακο

Κατα τα άλλα, στην επαρχία επικρατεί μια γενικη σφαγη.

Εαν κάποιος παρακολουθησει ένα μικρο παιχνίδι, τυπου, Λεβαδειακος-Θρασυβουλος, θα δει τραγικότατα λάθη, που κρινουν παιχνιδια.

Λάθη συστηματικά που γινονται κάθε Κυριακη.

Για τη Β και Γ Εθνικη δε το συζητάω....εκει γινεται πανυγιρι

Στην Ευρωπη τα πράμματα δεν ειναι καλυτερα.

Η Γιουβέντους προελαμβάνει, με πέτσινα πέναλντι, η Ιντερ προχωράει έχοντας μολις ένα παίχτη για να κάνει τη διαφορά, ενω Ουκρανοι, Ελβετοι κτλ, μας κοροιδευουν οταν γκρινιάζουμε για διαιτησία, λέγοντας μας να δουμε κανα ματς εκει, για να καταλάβουμε τι σημαίνει "παράγκα"

Αυτά τα πράγματα ο εγωιστης Ελληνας δε προκειτε να τα δει ποτέ.

Του αρέσει η γκρινια.

Οχι μονο στον Αθλητισμο αλλά σε κάθε επιπεδο.

Ειμαστε η μοναδικη χωρα που γκρινιάζουμε για τους πολιτικους που οι ιδιοι ψηφιζουμε

Ειμαστε η μοναδικη χωρα που καψαμε μονοι μας τους Ολυμπιονικες μας, χωρις να αποδειχθεί ποτέ εαν πράγματι ηταν ντοπαρισμένοι.

Και η τραγικη υποθεση Τσουμελέκα μας διχνει το ποσο χαζοί ειμαστε σα λαός, την ιδια στιγμη που ο Μπολτ σπάει το ένα ρεκορ μετά το άλλο...