Είπε κι ο Λάζαρος

Ενα απο τα πιο συμπαθή παιδιά του ελληνικού μπάσκετ ηταν καλεσμένος χθες σε αθλητική εκπομπή του Βασίλη Σκουντή που ειχε θέμα σχεδόν αποκλειστικά τον αποψινό Τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας μπάσκετ Ανδρών 2008-09 στο Ελληνικό.
Ειπε για πολλά και διάφορα, για το μπάσκετ σε Ιταλία, Ισπανία, για την πορεία της Εθνική Ομάδας, για συμπαίκτες του, για προπονητές, μιλώντας σαν παίκτης αλλα και με την ιδιότητα του προέδρου του ΠΣΑΚ ( Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμοιβομένων Καλαθοσφαιριστών ).
Είπε πόσο γιορτή είναι το μπάσκετ σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και πόσο εκεί προσπαθούν να διδαχθούν απο το ελληνικό μπάσκετ.
Οταν έμαθαν οτι ο Τελικός εδω θα γίνει σε γήπεδο 12.000 θέσεων αλλα με παρουσία 1.500 ατόμων λόγω ανικανότητας της Αστυνομίας να ελέγξει τυχόν επεισόδια αντίπαλων οπαδών, κουνούσαν το κεφάλι με απογοήτευση.
Πόσο ξεφτίλα εισαι έλληνα κάφρε οπαδέ που πάς στο γήπεδο για πόλεμο ;
Πόσο ανεπαρκής εισαι Ομοσπονδία Μπάσκετ ;
Πόσο ανίκανη εισαι Αστυνομία ;

Οποτε πάω γήπεδο μπάσκετ ή βόλλεϊ βλέπω μερικούς νεαρούς που δεν παρακολουθούν και πολύ το παιχνίδι εντός γηπέδου. Το μάτι τους κοιτάει προς την κερκίδα, μην τυχόν και φανεί κανας περίεργος που μοιάζει με γάβρο ή κατι άλλο μη Παναθηναϊκό και μπορέσουν να του την πέσουν. Οι περισσότεροι καπνίζουν μεσα στο κλειστό γήπεδο παρ' οτι απαγορεύεται, που σημαίνει οτι δεν σέβονται ουτε καν τους ίδιους τους παίκτες της δικής τους ομάδας.
Γι αυτούς το γήπεδο είναι διασκέδαση μόνο αν υπάρχει ένταση, αλλιώς ξενερώνουν.
Εγω λέω να πάνε να αυνανιστούν, να ξεδώσουν τα παλληκάρια.
Για κάτι τέτοιους, δεν μπορώ να πάω να παρακολουθήσω τον Τελικό Κυπέλλου Μπάσκετ.
Ουτε εγω, ούτε χιλιάδες άλλοι απλοί φίλαθλοι.
Για κάτι τέτοιους, δεν μπορώ να εχω την ευκαιρία να φιλοξενήσω φίλους αντίπαλης ομάδας στο γήπεδό μας.
Κάτι τέτοιοι υπάρχουν κάτω απο το κάλυμμα διαφόρων Συλλόγων.
Εχουν τόση ανάγκη να επιβληθούν στους "άλλους" και τόση ανάγκη να είναι κυρίαρχοι νιώθοντας οτι είναι "μαχητές" υπέρ της δικής τους ομάδας που εκτός απο λάθος, ειναι και επικίνδυνοι.
Εμείς θα χαρούμε μπάσκετ, όποιος και να κερδίσει θα χειροκροτήσουμε μπροστά σε μία τηλεόραση.
Και αυτοί, θα κανονίσουν κάπου αλλού να πλακωθούν θεωρώντας ύψιστη τιμή να σπάς γήπεδα, να πετάς αντικείμενα μεσα και πάνω σε άλλους ανθρώπους, ακόμα και να καμαρώνεις μετά οτι έσπασες ενα κεφάλι αντίπαλου.
Ολοι ξεχνάνε να δούν τον απέναντι σαν φίλαθλο και αντι για τραγούδια ξεστομίζουν βρισιές που δεν τους τιμούν.

Η μόνη λύση ειναι να πάρουν το θέμα στα χέρια τους οι ίδιες οι ομάδες.
Οταν θα ακούγεται η παραμικρή βρισιά, οταν καπνίζουν στις κερκίδες, οταν πετούν εστώ και χαρτάκια, να διακόπτεται το παιχνίδι και να μην ξαναρχίζει αν δεν βγεί έξω ο ΜΑΛΑΚΑΣ που το έκανε.

Ας το πάρουν χαμπάρι τα κωλόπαιδα, εμείς πάμε γήπεδο για να χαρούμε την ομάδα μας, να χειροκροτήσουμε, να τραγουδήσουμε, να δούμε το παιχνίδι και να χαρούμε το άθλημα.
Δεν εχουν κανένα δικαίωμα να μας το στερούν αυτο κάτι γιοί πουτάνας. Απο όποια ομάδα κι αν είναι.
Αντε στο διάολο λοιπόν κωλόπαιδα και μην ξαναπατήσετε. Δεν σας θέλω, είστε λάθος.

Συγνώμη για την γλώσσα στο τέλος, δεν ειναι του χαρακτήρα μου, αλλα μόνο ετσι ίσως καταλάβουν τα καφράκια πάσης ομάδος.